Fenerbahçe'nin şampiyonluk maçı günleri hep bir heyecanla uyanırdım sabahları,mutlu uyanırdım , akşamın heyecanı sabahtan başlardı bende , giyerdım formamı , kahvaltıda açardım Fb Tv'yi veya Fb marşlarını, güne öyle başlardım..Küçüklüğümden beri hep böyle olmuştu ta ki son 2 seneye kadar..Büyüdüm mü , olgunlaştım mı ondan mıdır bilinmez son 2 senedir eski heyecanımı kaybetmiştim aslında..Bundan belki son 2 senenin başarısızlıklarla kapanmasının da etkisi vardı..İçimdeki heyacan Türkiye Kupası'nı kaybettiğimiz maçın ertesinden yeniden kıpraştı..Sessizdim hep çevreme karşı , Galatasaray bizi yense tebrik ederdim etrafımdakileri, aynı Trabzon kupa maçında bizi yendiğinde Trabzon'lu arkadaşımı tebrik ettiğim gibi..Ama o gün birşeyler yeniden uyandı içimde , meğersem çevrede ne çok Fenerbahçe'nin kaybetmesini isteyen arkadaşım varmış, sanki herkes o günü bekliyormuş..Şimdi her stattan aynı ses yükseliyor ..Fener Gol Gol Gol, 30 sene oluyor..İnönü Stadından da aynı ses çıkıyor , Ankara taraftarlarında da , Banvit seyircisindende , Bursa'dan da..
Fenerbahçe'nin Türkiye Kupası'nı kaybetmesi herkesi mutlu ediyor, herkes şarkılar türküler söylüyor ama unutuyorlar ki futbolda ve erkek basketbolda gelecek şampiyonluklarla seneyi Türkiye Kupa'sız ama 3 ana dalda gelecek 5 tane şampiyonluk kupasıyla kapatacağız..Düşünsenize Bağdat Cadde'sini..5 tane üstü açık otobüs peş peşe geliyor...Futbolcular , basketbolcular ve voleybolcular şampiyonluk kupalarıyla taraftarları selamlıyorlar..Aziz Yıldırım en önden el sallıyor herkese..Havai fişekler atılıyor..Meşalaler ile Bağdat Caddesi yanıyor...Hayal değil bunlar,çok az kaldı ...geri sayım başladı...Bağdat Cadde'sinde buluşmak üzere...
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder